Okuyana Selam Olsun,
“Dinsin dinsin benim çagdaş olmayan igrenç yüzüm.”
Waterloo’da Bir Dişi Kedi – İsmet Özel
Güzellik göreceli bir vasıf olduğuna göre, kimin güzel kimin çirkin olduğuna belli bir zaman ve yerde yaşayan insanlardan her biri ayrı ayrı karar veriyor demektir. Aynı zaman ve mekanda yaşayan bireylerin güzellik anlayışı da kaba hatlarıyla aynı olduğundan, bir insanın en azından çirkin olup olmadığı üzerinde o zaman ve mekanda yaşayan insanlar anlaşabilirler demektir. İnsanların güzel olarak nitelendirilebilmeleri, en azından çirkin olarak vasıflandırılmamaları için, yaşadığı zaman ve mekanda şart koşulan, kimisi doğuştan kimisi ise sonradan edinilen belli başlı bazı özelliklere sahip olmaları gerekir. Şayet çirkin olarak nitelendiriliyorsa bir kişi, bu sadece çağdaşlarının güzellik kıstaslarına uymadığı anlamına gelir. Yoksa bütün zaman ve mekanlarda o kişinin çirkin olarak kabul edileceği anlamına gelmez. Söz gelimi kilolu olmak çağdaş kıstaslara göre bir çirkinlik belirtisi iken, bundan yaklaşık bir asır önce (hafif) kiloluk bayanda güzelliğin bir belirtisi, erkekte ise güçlü kuvvetli olmaya meyledilirdi.
Çağdaşlarımızın gözünde güzel olabilmek, en azından çirkin görülmemek için onların kıstaslarına uygun bir yüz, vücut, giyim ve davranışlarımızın olması gerekir. Ancak çağdaşlarımızın kıstasları daha çok moda dünyası, yani kapitalist modern dünya tarafından belirlendiğinden, bir müslüman olarak bazen çağdaş olmayan “çirkin” bir “yüze”, yani görünüme sahip olmak daha “güzel” olmak anlamına gelebilir.
Esasında neyin güzel, neyin çirkin olduğuna karar verdirten saiklerle, hayatın nasıl yaşanacağını belirleyen saikler aynıdır. Yani güzellik anlayışımız çağdaş güzellik anlayışıyla aynı ise, yaşam tarzımız da çağdaş yaşam tarzı ile örtüşüyor demektir. Bu ise çağdaşlarımızın bizi güzel olarak nitelendirmesi için her türlü çağdaşlığı yapabilme potansiyeline sahibiz demektir. Yani, çağdaşlarımızca güzelleşirken, dinimizce çirkinleşme ihtimali ile karşı karşıyayız. Bu durumda En Güzel tarafından güzel olarak nitelendirilmek mi daha güzel, yoksa çağdaşlarımızca mı? Bu sorunun yanıtı müslümanlarca çok kolay verilebilir çağımızda, ama cevabın gereğinin uygulanması her yiğidin harcı değilmiş gibi davranılıyor.
U.Y.
Gouda / 8-11-2012
Hayata SözVer 
Paylaşılan yazıya yorum yapmadan önce, bu kadar yetenekli kişileri bir çatı altında buluşturmanız gerçekten güzel bir inisyatif olmuş. Başarılar dilerim!
Gelelim konuya 🙂 Bence güzel bir noktaya değinmiş yazarımız. Bir müslüman olarak kendimize sık sık sormalıyız bu soruyu. Hani, başkalarını gözlemlemekte bir numarayız, kendimize gelince aynaya bakmaya korkuyoruz. Rabbimizin istediği şekilde yaşamak, toplum bizi aslında çirkin bir yaşama sürüklesede, bunu güzel ya da doğru olarak yansıtsada, İslamın doğruları doğrultusunda yaşayabilmek.
Her yiğidin harcı değilmiş gibi davranılıyor denmiş paylaşımda, iddia ediyorum, her yiğidin harcı değil! Çünkü lafa geldiği zaman herkesten çok konuşanlar, iş başa düştüğü zaman o nefret ettikleri toplum baskısı arkasına saklanıyorlar. Biz farkli olduğumuzu iddia etsekte, “geleneksel” düşünen dediğim kişilerden, isterseniz “çağdaşlarımızdan” da diyebiliriz, bir farkımız yok! Sanki bu onaylamadığımız davranışlar genetiğimize işlemiş. Mantık olarak bu böyle olmamalı diyebiliyoruz, yanlıştır, çirkindir vs. Ama güzel olanı, dogru olanı yapmaya çalıştığımızdada kocaman bir toplumu karşımıza aldığımızı farkettiğimiz an o “superman” halimizden eser kalmıyor. Bu yüzdende önce bazı şeyleri aşmamız gerekiyor, ki nedense aştığımızı düşünüyoruz çoğu zaman! Her hücremizi sarmış olan çirkinlikleri, milletin ne dediğini umursamayıp, içimizden atıp, Rabbimiz katında gerçekten doğru/güzel olanı yapmalıyız diye düşünüyorum.Daha iyi bir dünya kendimizde başlar. Önce bir kendimize çeki düzen verelim.
Birde diyorum ki, erkeklerimiz ne güzel toplanmış, ciddi şekilde fikir yürütüyor, kadınlarımızda pasta/kek tarifi vereceğine azıcıkta hayatın tarifini verseler? Bunun üzerinede bir yazı yazılır!
Vesselam..