Hülasa – Rüştü Onur

Ben ölsem be anacığım
Nem var ki sana kalacak
Ceketimi kasap alacak,
Pardösömü bakkal
Borcuma mahsuben…
Ya aşklarım
Ya şiirlerim ne olacak
Ya sen ele güne karşı
Nasıl bakacaksın insan yüzüne
Hülasa anacığım
Ne ambarda darım
Ne evde karım var.
Çıplak doğurdun beni
Çıplak gideceğim

Rol Hali

“Nasıl yaşayacağıma ancak ben karar veririm”,
Ukala yanılgısıyla oynuyoruz hepimiz,
Şu uçsuz bucaksız hayat sahnesinde,
Sahnenin daracık bir köşesinde,
O ömür denen kısacık zaman çerçevesinde,
Acımasız yönetmenlerin pençesinde,
Bize biçilen rolleri,
Rol hali,
Yaşamanın en zor hali,
Insanın doğruya en kör hali,
Yakar bir yandan içimizi,
Hakka kurulmuş vicdanın o kor hali,
İçimizde bitmez tükenmez hasret,
Çocukluğun sonsuz hayallere kanat çırpan o hür hali,
Coşup taşmak ister erdem pınarının,
Set çekilemez o gür hali.
Gelin çıkaralım artık bu çirkin maskeleri,
Herkes açık açık söylesin,
Nedir söylemek istediği, nedir derdi,
Hani dünya beşerin insana evrildiği yerdi.